Mohrenstraße metro station

German U-Bahnhof Mohrenstraße

Der U-Bahnhof Mohrenstraße liegt an der U-Bahn-Linie U2 im Berliner Ortsteil Berlin-Mitte des gleichnamigen Bezirks. Es handelt sich um einen zweigleisigen Bahnhof mit Mittelbahnsteig.

Der Bahnhof befindet sich am westlichen Ende der namensgebenden Mohrenstraße, die in Ost-West-Richtung verläuft. Sein westlicher Eingang öffnet sich zur nord-südlich kreuzenden Wilhelmstraße und liegt gegenüber der Einmündung in die Voßstraße. Der Osteingang liegt an der Glinkastraße.

Source: U-Bahnhof Mohrenstraße

Finnish Mohrenstraßen metroasema

Mohrenstraßen metroasema on Berliinin metron linjalla U2. Aseman läheisyydessä sijaitsee useita valtion ministeriöitä. Asema avautui 1. lokakuuta 1908 nimellä Kaiserhof. Asema tuhoutui osin toisessa maailmansodassa. 18. elokuuta 1950 asemaa uusittiin ja nimettiin uudelleen Ernst Thälmannin mukaan: Thälmannplatz. Nimi vaihtui jälleen 15. huhtikuuta 1986, jolloin asemasta tuli Otto-Grotewohl-Straße. Nykyisen nimensä asema sai 3. lokakuuta 1991.

Source: Mohrenstraßen metroasema

French Mohrenstraße (métro de Berlin)

Mohrenstraße est une station de la ligne 2 du métro de Berlin, dans le quartier de Mitte.

Source: Mohrenstraße (métro de Berlin)

Italian Mohrenstraße (metropolitana di Berlino)

La stazione di Mohrenstraße è una stazione della metropolitana di Berlino, posta sulla linea U2. È posta sotto tutela monumentale (Denkmalschutz).

Source: Mohrenstraße (metropolitana di Berlino)

Dutch Mohrenstraße (metrostation)

Mohrenstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de gelijknamige straat en de Wilhelmplatz in Berlin-Mitte, ten oosten van de kruising met de Wilhelmstraße. Het metrostation opende op 1 oktober 1908, toen het stamtracé van de Berlijnse metro verlengd werd naar het stadscentrum. Het station heette aanvankelijk Kaiserhof, wisselde meerdere malen van naam en is tegenwoordig onderdeel van lijn U2. Een naamswijziging van het metrostation naar Glinkastraße werd op 3 juli 2020 aangekondigd.

Station Mohrenstraße beschikt over een eilandperron en ligt direct onder het straatniveau. Oorspronkelijk zou het metrostation naar het bovenliggende plein genoemd worden, maar twee jaar voor de ingebruikname was er in Charlottenburg reeds een station Wilhelmplatz (nu Richard-Wagner-Platz) geopend. Men besloot daarop het station naar Hotel Kaiserhof te noemen. Vanwege het statige karakter van de wijk met grote hotels en diverse ministeries besteedde architect Alfred Grenander bijzondere aandacht aan de inrichting van het station. De ingangen kregen rijk gedecoreerde portalen en de wanden van de perronhal werden bekleed met witte en zwarte tegels.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd station Kaiserhof ernstig beschadigd. Pas vijf jaar na de oorlog kon het metrostation heropend worden. Het station had ondertussen een volledige gedaanteverwisseling ondergaan en is sindsdien bekleed met rood marmer, dat naar verluidt uit Hitlers in 1949 afgebroken Neue Reichskanzlei stamde. Na de oorlog kwam het station in de Sovjet-bezettingszone te liggen. Op 18 augustus 1950 hernoemden de DDR-autoriteiten het station tot Thälmannplatz, naar de Duitse communist Ernst Thälmann.

Terwijl het metrostation zich oorspronkelijk in het hart van de stad bevond, kwam het door de nabije sectorgrens in de periferie van Oost-Berlijn te liggen. Aanvankelijk reden er nog doorgaande treinen tussen oost en west, maar bij de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 werd het spoor richting Potsdamer Platz onderbroken. Thälmannplatz werd het eindpunt van de Oost-Berlijnse lijn A.

Nadat de Thälmannplatz in de jaren 1980 volgebouwd was kreeg het metrostation wederom een nieuwe naam. Vanaf 15 april 1986 heette het Otto-Grotewohl-Straße, naar de eerste minister-president van de DDR, Otto Grotewohl. De naam Mohrenstraße kreeg het station twee jaar na de val van de Muur, op 3 oktober 1991, naar de bovenliggende straat.

Op 13 november 1993 werden het westelijke en het oostelijke deel van lijn A onder het lijnnummer U2 herenigd. Mohrenstraße was voortaan geen eindstation meer en ligt wederom in het hart van de stad. In de omgeving van het station bevinden zich onder andere enkele ministeries en ambassades, de zetel van de Bundesrat en het Museum für Kommunikation.

Het stadsvervoerbedrijf BVG is van plan het station, dat de status van monument heeft, bij de komende saneringsoperatie in zijn oorspronkelijke staat terug te brengen.

Sinds de jaren negentig van de vorige eeuw hebben talrijke antiracistische organisaties en bewegingen de naam van de straat of het metrostation bekritiseerd. In de loop van de antiracistische demonstraties en het daaropvolgende debat over het structurele racisme in Duitsland na de dood van George Floyd in juni 2020 kondigden de Berlijnse openbaarvervoersautoriteiten op 3 juli 2020 aan dat het station een andere naam zou krijgen. Later in 2020 zal het de naam van de aangrenzende Glinkastraße dragen, straat en metrostation refereren naar de componist Michail Glinka., maar er is ook kritiek op die naam want Glinka was antisemiet.

Source: Mohrenstraße (metrostation)

Polish Mohrenstraße (stacja metra)

Mohrenstraße – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte na linii U2.

Source: Mohrenstraße (stacja metra)

Swedish Mohrenstrasse (Berlins tunnelbana)

U-Bahnhof Mohrenstrasse är en station i Berlins tunnelbana som trafikeras av linje U2.

Stationen Mohrenstrasse öppnade för trafik 1908 under namnet Kaiserhof efter ett närbeläget lyxhotell med samma namn. Stationen låg då mellan Wilhelmplatz och Zietenplatz. Namnet Wilhelmplatz var det tilltänkta stationsnamnet men var redan upptaget av en station i Charlottenburg. Bakom formgivningen av stationen låg Alfred Grenander. Stationen byggdes om inför OS 1936 men förstördes till stora delar under andra världskriget. Efter kriget kom stationen att ligga i Östberlin varpå den 1950 fick det nya namnet Thälmannplatz efter Ernst Thälmann och 1986 Otto-Grotewohl-Strasse efter Otto Grotewohl. 1991 fick stationen sitt nuvarande namn. Under DDR-tiden var Mohrenstrasse ändstation på det som idag är linje U2 på grund av linjens uppdelning i en linje i Östberlin och en i Västberlin. Först 1993 upphörde Mohrenstrasse vara ändstation då tunnelbanetåg åter kunde trafikera vidare till Potsdamer Platz.

Den karaktäristiska röda marmorn ansågs länge ha kommit från resterna av Rikskansliet som byggts under naziregimen, som i sin tur ska ha importerat den från Sverige. Idag har man kunnat konstatera att marmorn levererades 1950 från Thüringen och är Saalburger Marmor i kungsröd färg.

Source: Mohrenstrasse (Berlins tunnelbana)